கலாச்சாரம் மற்றும் குணநலன்: மேற்கு மற்றும் கிழக்கு கதைசொல்லல்

கலாச்சாரம் என்பது புனைகதை மற்றும் உண்மையான வாழ்க்கைமுறையில் மக்களின் குற்றத்தன்மை மற்றும் விசித்திரங்களை இயக்கும் சக்தியாகும். நாங்கள் பலமுறை கலாச்சாரத்தை 'மூடுபூச்' நிகழ்வாக நினைக்கிறோம், உதாரணமாக நாங்கள் அணிந்திருக்கும் ஆடைகள் மற்றும் குறிப்பிட்ட கலாச்சார விழாவுகள் அல்லது விளையாட்டு நிகழ்வுகள் போன்றவை. ஆனால் இது அதைவிட ஆழமாக போகிறது. நாம் பிறந்த கலாச்சாரம் நாங்கள் சுற்றியுள்ள உலகத்தை எப்படி கவனிக்கிறோமோ அதை ஆழமாக பாதிக்கிறது — நாங்கள் அதை உணரவில்லை என்றாலும் கூட. அது வாழ்க்கையை அனுபவிக்கும், நமது தத்துவங்கள் மற்றும் நடமுறைகளை தீர்மானிக்கும் கண்ணாடியை முறித்துவிடுகிறது.

உதாரணமாக, மேற்கு கலாச்சாரம் மற்றும் ஊரங்கிகளில் உள்ள எதிர்மறையான வித்தியாசங்கள். மேடையில், மனித சாப்பிடல் திராட்சையானது. ஆனால் பப்புவா நியூ கினியாவில், இறந்தவர்களை சாப்பிடுவது நேசத்தின் ஒரு இறக்கம். அமெரிக்கர்கள் ஒருவழியாக பல்லாயிரம் கிலோவிகிராமம் மாடுகளை உணவுகள் மற்றும் விரைவு உணவகங்களில் நன்கு உண்பதற்கு வழிகாட்டுகின்றனர், குறித்து இந்தியாவில் மாடுகள் புனிதம். இப்படிப்பட்ட பெரும் வேறுபாடுகளை எடுத்துக்கொள்ளும்போது, நமது உலக மாதிரிகள் கலாச்சாரத்தால் பாதிக்கப்படுகின்றன என்பதை அறிந்துகொள்ள நிஜமாக வியக்கல்கிறது. ஆனால் அந்த கலாச்சாரம், பகுதியா கதைகளை உருவாக்கும் முறையை தீர்மானிக்கிறது.

கதைசொல்லலின் பரிணாம நிலை

எல்லா மனித சமூகங்களும் நாம் அறிந்ததாகக் கூறும் ஒன்றைப் பொருத்தமாகவோ அல்லது எழுதியவையாகவோ உணர்த்துகின்றன. கதைகள் வேறுபட்ட கலாச்சாரங்களிடம் நிற்கப்பெறும் கட்டிட்டாக இருப்பதாக தோன்றுகிறது, அதை கலாச்சார வழிவன்களுக்கு வாங்குவது மற்றும் நபர்கள் எந்த சூழலில் கட்டுப்படுத்த அல்லது மறுசீரமைக்க வேண்டும் என்பதை தெரிந்துகொள்வதற்காக ஒரு வழியாகத் தோன்றுகிறது.

இயன்ற நாள் வரை கதைசொல்லல் பெரும்பாலும் மனிவர்களால் கட்டுப்படுத்தப்படுகிறது, அவர்கள் கதை என்பதன் பாத்திரத்தை செயல்படுத்த ஒர் குழந்தைகளை கற்றுக்கொடுக்க என்ன நியாயமாக உள்ளது என்றும், என்ன மதிப்புமிக்கது என்றும், நல்வழியில் கருங்கள் செய்யப்பட வேண்டும் என்பதையும் கற்றுக்கொடுக்க செய்கிறது. அதற்கான முடிவாக, கதைகள் பெரும்பாலும் நெறிகள் கற்றுக்கொடுக்கின்றன, தண்டனைகள் மற்றும் வாள் வாங்குகள் வழங்குகின்றன, அது நிலையின் கலாச்சாரத்தை பிரதிபலிக்கின்ற முறையில் செய்கிறது. கதைசொல்லும் பெரும்பாலும் போட்டுக்காரர்களின் ஆதிக்கத்துடன் இணைக்கப்பட்டு, தமது பரிணாம செய்திகளை மேலும் சேர்க்கின்றன.

நாம் வளரும்போது, நமது மூளைகள் வளர்ச்சியால் நிர்வாகப்படுத்தப்படும் பிளாஸ்ட்டிக் நிலைமைக்கு இருக்கின்றன. நமது மூளைகள் சுற்றியுள்ள உலகத்திலிருந்து தகவலை உறிஞ்சுகின்றன, அவைகள் காண்பதில் நரம்பியல் வழிகளை உருவாக்குகின்றன. இந்த நரம்பியல் உருவாக்கம் அறியப்பட்ட முதல் ஏழு ஆண்டுகளில் மிகவும் மேலாண்மை எனச் செலவிடமுள்ளது.

மேற்கே இடமிருந்து பார்வை

மேற்கத்திய குழந்தைகள் வளரும்போது, அவர்கள் தனிநபராக பார்க்கின்ற ஒரு தனித்த தனிநபர் கலாச்சாரத்தில் வளர்ந்து வருகின்றனர். உலகில் தன்னைக் காணும் இந்த உருவகப்படம் ஒரு தனித்தன்மையை கொண்டது, அது பழங்கால கிரேக்கத்தில் சுமார் 2,500 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு தொடங்கி இருக்கிறது என்று குறிப்பிடப்படுகிறது. மேற்கத்தியவர்கள் வாழ்க்கையை சில தேர்வுகள் மற்றும் தனிநபரின் சுதந்திரங்கள் மூலம் பார்க்கின்றனர் மற்றும் உலகை தனித்தைக் கூறுகளும் துண்டுகளும் கொண்டு உருவாக்குகின்றனர் எனப்படும்.

சில மனையியல் வல்லுனர்கள், மேற்கத்திய கதையடித்தளத்தின் மாதிரி கிரீஸின் பாறையோடு மலைப்பாங்கான நிலப்பகுதியின் விளைச்சலாகும் என்பதைக் கூறுகின்றனர் - இது பெரிய அளவிலான விவசாயத்திற்கு மிகவும் பொருத்தமில்லாதது. எனவே, புதிய தொழில் முயற்சிகளை தயாநிக்கும் ஒழுங்குகள் மட்டுமே கிரீஸின் வெற்றியை வலியுறுத்தின. இவற்றிலும் உற்பத்தியாக ஆமெனை உருவாக்குதல், தோல் மற்றும் எண்ணெய் விற்கும் வரை எழுதப்பட்டுள்ளன.

எனவே, கிரீகர்களுக்கான சுயமுனைத்தனத்தின் அளவுகள் வெற்றிக்கான முக்கியத்துவத்தை எடுத்துக்காட்டியது. மற்றும் தனிமனிதம் தங்களைச் சுற்றியுள்ள மண் தோற்றத்தை கைப்பற்றுவதற்கான முக்கியப் பணியாக இருந்தது. இது ஒரு பூரணமான கோட்பாடு அல்ல, ஆனால் இது நிச்சயமாக சுவாரஸ்யமுள்ளதாகும் - இது கிரீகர்களுடன் தொடங்கிய மேற்கத்தியத்தில் 'தனிமனிதன்' எவ்வாறு எழுந்ததென விளக்கி இருக்கலாம்.

எந்தவிதமான அதிர்ச்சியும் இல்லாமல், கிரீகர்கள் மகத்தான தனிமனிதனை கலாச்சாரத்தின் மன்றமாகப் புகழ்ந்து பேச ஆரம்பித்தனர். அவர்களும் தனிப்பட்ட மகிமையை, சிறப்பையும், முன்னேற்றத்தையும் புகழ்ந்து பேசினர். எனவே தான் கிரீகர்கள் நமக்கு இன்னும் தெரிந்துள்ள ஒலிம்பிக்ஸ் என்ற உயர்ந்த போட்டியை உருவாக்கினர். மேலும், கிரீகர்கள் தொடக்க கால ஜனநாயக வடிவங்களைப் பற்றி பேசினார்கள், மற்றும் அவர்களுடைய புராணங்களில் நர்சிஸ்ஸின் கதைகளை சொல்லினார்கள்.

மேலாவ், முன்னேற்றத்திற்கும் சுயதிடம்பெற்றத்திற்கும் வழியை இனிதாக காட்டியது. இந்த மதிப்பீடுகளுடன், தனிமனிதன் அடிமைத்துறையை, அதிகாரிகளை அல்லது தேவனைப் பிடுங்க தொடங்கலாம்.

கிழக்கு பகுதிகளின் பார்வை

கந்தையாகக் குறிக்கப்பட்டுள்ள ஈராசியக் கண்டத்தின் மறுகரையில் சீனா உள்ளது, இது கொரியா மற்றும் ஜப்பான் ஆகியவற்றுக்கான முதற் கலாச்சாரமாகவும் உள்ளது. மலைகள் மற்றும் பாலைவனங்களால் வெளிப்படும் இந்த இணைப்பு மாட்டு மாலை பொருத்தமாக இருக்கிறது. கிரீகர்களுக்கும் சீன கலாச்சாரத்திற்கான மாற்றாரம் என்பது போதைப்பொருள் குறையிய கனவுகளை மட்டும் கொண்டது.

சீனாவின் பரந்து பரந்து உள்ள விரிவான நிலை மற்றும் விவசாயங்களின் கனவுகளும் கிரீஸ் நிலத்தில் இருந்த நிலவரத்தை வாஸ்க முடியவில்லை. மிகுந்த நிலநடப்பு முயற்சிகள் தனிமனிதன் மீது செலாவணியை ஏற்படுத்த வேண்டும். சாதனை என்பது சீனாவில் ஒரு பெரிய சமூகத்துடன் பொருந்தி வாங்கவேண்டும் என்று சத்தியமாகக் கூறுகிறது. மோசமான நேரங்களில் முகப்பி கண்ணடை, மற்றும் எதிர்மறை வேலைகளும் வெற்றியை ஆரம்பிக்கிற Laravel கியூ விளக்கங்கள் மற்றும் உற்பத்திகளையும் உள்ளடக்கியது. மற்றும் நிறைய வணிக அடிப்படை முயற்சிகள் பே தடமும் இல்லை மாநகரங்களிலோ பொருள்களாகவும் பொருள் பொருளாகவும் இருந்து மூதுர்கள் தமிழ் பாகங்கள் சேர்த்து ஒப்பந்தங்க கொள்ளும். மற்றும் இதில் இருக்கும் நிறத்தில் எந்த முகப்பங்களையிருப்படியும் முற்றிலும் பொருட்படுத்துகிறது பூரணமாக இருக்கிறது இது எவ்வுளி முயற்சி ரூல் வீழ்க்கை யாரு உருவாக்கி உலகம் எக்காலவியாசமும்.

சீனாவின் புகழ்பெற்ற தத்துவஞ்ஞானி குஞ்ஜி, இவற்றின் சீரிய சங்கதிகளை அவரது எழுதுகைகளில் உறுதிப் படுத்துகிறார், சிறந்த மனிதன் தான் அல்லாமல் தன்னுடைய மகிமையை மறைக்கக் காதலிக்க வேண்டும் என்று கூறினார். அமைதியை வளர்ப்பதற்கும் நிலமத்திலும் தூய வகையில் இருக்கவும் சமநிலையை நிலைநிறுத்தவும் விரும்புகிறார். இது கிரீஸில் உள்ள தத்துவஞ்ஞானிகளின் அதிகமான கருத்துக்களுக்கு எதிராக எதிராக இருக்கிறது.

கிழக்கு மக்களுக்கு, உலகத்தை நடத்துவது குழு முயற்சியில் நடந்தது, இதுவும் சீனர்கள் தத்துவஞானிக்கு எவ்வாறு முக்கிய முடிவு கொள்ளப்பட்டது. அவர்களுக்கு, இருக்கிறது என்பது ஒற்றுமையான ஹரியாகவே ஹேட் குறுக்குமாறவும், மேலும் கோமிட நீதிமன்றத்தில் கூறிகள் மற்றும் பொருள்சீர்கள் அதீத பொருள்காரகம் எடுத்துக்காட்டமும். இந்த ஒரே அறுக்கவெட்டமுடியான அடித்துள்ள விருந்தோம்போ படங்களை.

சிக்கல். போராட்டம். தீர்வு?

கிரீஸின் புராண வேளாண்மை இருக்கும் கதைகள் மூன்று அத்தியாயங்களையும் கொண்டிருக்கிறது இது அரிஸ்டோடில் முதன்மையானது என்ற ஒழுங்கு மூலமாக உள்ளது - மேலும் இது 'சிக்கல்', 'போராட்டம்', மற்றும் 'தீர்வு' பக்கங்கள் எனவும் சில பகுதிகளாக உள்ளது. தமிழ்ந وذلك இருப்பினை அதன் மிகவும் கருவதாக நீங்கள் விரும்பியிருந்ததை பதிவாற்றிகரியது. மாடை பக்கங்கள் குறிகெழுள்ளது இலக்கிய அமைப்பு பார்க்கின்றது உள் ஆகஅ அமைதியுள்ள உட்கணங்களை குறியாய பாரபட்சம். விருந்தினர்கள் நிலையம் குறிக்கைய போதிய வேண்டும் என்று கூறுகிறது. `பதிவு செய்தியைத் தவிர்க்கிறோம்` போல் அமைதியை அபுத்தளு சிக்கிவிட்டது.

இந்தியாவின் இலக்கியங்கள் போலவே, கண்கூடு மற்றும் விளைவுகளின் எளிதான வடிவங்களைக் கடைப்பிடித்தல் മാത്രமாக இல்லாமல், கிழக்கு கதைகள் பல்வேறு வேற்றுமையான கதாபாத்திரங்களை உள்ளடக்கியதாக இருக்கும். இவை அனைத்தும் கதைக்குள் உள்ள நாடகத்தைப் பற்றிய கருத்துகளைத் காட்டுகின்றன, பெரும்பாலும் முரண்பாடுகளுடன். வாசகர்களை தாங்களாகவே உண்மையில் என்ன நடந்தது என்பதை புரிந்து கொள்ள அழைத்துச் சென்று விடுகிறது.

இதை மிகவும் முழுமையாக எடுத்துக்காட்டுவது 'இன் எ பாம்பு கிரோவ்' என்ற ரியுனோசுகே அகுடகாவா எழுதிய கதை ஆகும். இந்தக் கதையில் ஒரு பாதிக்கப்பட்டவர் கொல்லப்படுகிறார், எனவே பல சாட்சிகள், அதைப் பற்றிய சாட்சிகள், மற்றும் பாதிக்கப்பட்டவரின் ஆன்மாவின் வழியாக அவற்றைச் சொல்லும்போது கூறப்படும். கிழக்கு கதைகளில் தெளிவான முடிவு அல்லது உண்மையான முடிவை அடைவது அரிது. வாழ்நாள் முழுவதும் மகிழ்ச்சி என்பது கிழக்கு இலக்கியத்தில் பொதுவான வகைகள் இல்லை. மாறாக, வாசகர்கள் தாங்கள் தீர்மானிக்க வேண்டும் என்பதை தெரிவிப்பதன் மூலம் கதை விளைவுகளை அறிவதும் இந்நிலையில் மகிழ்ச்சியாக இருக்கின்றன.

கதையின் ஒரே நோக்கம்

கிழக்கு மூலம் தோன்றும் சில கதைகளில் நபர்கள் மீது மையம் வைக்கப்பட்டுள்ளன, தியாகங்கள் சாதிக்கப்படுகின்றன ஒரு குழுவின் விதத்தில். மேற்கத்திய கதைகளில், நாயகன் தீமைக்கு எதிராக போராடுகிறான், உண்மை வெற்றி பெறுகிறது, மற்றும் காதல் எல்லாவற்றையும் வெல்லுகிறது. ஆனால் ஆசியாவில், ஹீரோயிசம் தியாகத்தின் மூலம் அடைவு பெறப்படுகிறது, குறிப்பாக எனில் அந்த தியாகம் குடும்பத்தையும் சமூகத்தையும் பாதுகாக்க உதவுகிறது.

ஜப்பானியர்களிடம் கிஷோடெங்கெட்ஸு என்கிற கதையினை உள்ளது. இது பொதுவாக நான்கு படிகளை கொண்டுள்ளது. முதல் படியில், கதாபாத்திரங்கள் அறிமுகப்படுத்தப்படுகின்றன. இரண்டாவது படியில், நாடகம் தொடங்குகிறது. மூன்றாவது படியில் பொதுவாக ஒரு திருப்பம் அல்லது ஏதாவது ஆச்சரியமானது ஏற்படுகிறது. இறுதி படியில், வாசகர்கள் மெல்லிய முறையில் அனைவரையும் ஒன்றிணைந்த முறையில் கதையின் எல்லா பகுதிகளையும் இணைக்கும் ஒற்றுமையை தேடாமல் அழைக்கப்படுகிறார்கள்.

மேற்கத்திய வாசகர்களுக்கு கிழக்கு நிலத்திலிருந்து வரும் கதை நாடகங்கள் பற்றி பெருமளவு குழப்பம் ஏற்படுகிறது, காரணம் கிழக்கு தத்துவத்தில் வாழ்க்கை பொதுவாக குற்றச்சாட்டுகளைக் காட்டாது. கிழக்கு கலாச்சார வாசகர்கள் நடைமுறையால் ஒற்றுமையை தேடுகின்றனர். அதை எதிர்பாராதாற்போல மேற்கத்தியர்கள் தனிநபர்களின் பந்தயங்களை எல்லாவற்றையும் வெற்றிபெற வேலை செய்யும் கதைகளை பகிர்ந்து கொள்கிறார்கள். அவற்றின் வேறுபாடு இக்கதைகள் பார்வையில் மட்டுப்படுத்தப்பட வேண்டும் என்பதை பிரதிபலிக்கின்றன. மேற்கத்தியர்கள் உலகை தடுக்கீர்க்கப்படும் துண்டுகளின் தொகுப்பாக பார்க்கிறார்கள், மேலும் நாடகங்கள் அல்லது எதிர்பாராத மாற்றங்கள் சரியான கண்டுபிடிக்க வடிவமாக இருக்கும். கிழக்கினர் வாழ்க்கையை அனைத்து இடையிலான சண்டைகளுடன் இணைக்கும் காண்டம் எனக்காண்கிறார்கள். இங்கு நாடகங்கள் நடக்கும் போது, இந்த வாழ்க்கை சக்திகளை மீண்டும் ஒரே நிலையைக்கொண்ட முறையில் ஒன்றிணைக்க வேண்டும் என்று கூறுகிறார்கள், ஆகவே அவை அனைத்தும் இணைந்து இயங்கும் நிலைக்குத் திரும்பினால்.

மேலும் கிழக்கு மற்றும் மேற்கில் எனக்கு விருப்பப்பட்டு கூறப்பட்ட இரு வகையான கதைகள் உள்ளன. ஆனால் கீழை நோக்கி கொண்டு இருக்கின்ற பொருளின் நோக்கம் ஒன்றே. கிழக்கினர் மற்றும் மேற்கத்தியர்கள் எல்லாம் கட்டுப்பாட்டின் பாடங்களாக கதைகளை கூறுகிறார்கள். அவை மனிதர்களுக்கு தங்கள் அங்கணில் இருப்பதை கண்டுபிடிக்க உதவுகிறது, உலகத்தில் தனது இடத்தை பெறும் முயற்சிகளில். எல்லா இடங்களிலும் கதைகள் காப்பாற்றப்பட வேண்டியதை அடைவு போன்றவை. அவை உலகத்தைச் சுற்றியுள்ள வெளிச்சத்தை எப்படி மேலாண்மை செய்யலாம் என்பனவாக இருக்கின்றன.