Met één klik
Exporteer een perfect opgemaakt traditioneel script.
Je kent David Lynch misschien wel als de regisseur van eigenaardige werken als "Eraserhead," "Twin Peaks," of "Mulholland Drive." David Lynch staat ook bekend om het aanmoedigen en opleiden van nieuwe filmmakers. Hij heeft zijn eigen MasterClass over creativiteit en film.
Eén stuk advies van David Lynch over filmmaken is me bijgebleven, en ik wilde er dieper op ingaan. Heb je de uitdrukking "de oog van de eend" wel eens gehoord? Wat betekent het, en wat heeft het te maken met filmmaken of scenario schrijven?
Een eendenscène is een scène die verschillende aspecten van een film en zijn personages verbindt. Het is niet noodzakelijkerwijs de climax of zelfs essentieel voor de verhaallijn, maar eerder een perfect geplaatste scène die helpt het thema van de film te bevestigen.
Exporteer een perfect opgemaakt traditioneel script.
Blijf lezen terwijl ik een eendenscène uitleg en hoe we allemaal kunnen leren van de beroemde avant-garde regisseur David Lynch.
David Lynch legde zijn vergelijking van een eend en een film uit in dit onderstaande fragment.
"Een eend is een van de mooiste dieren. Als je een eend bestudeert, zie je bepaalde dingen: de snavel heeft een bepaalde textuur en lengte; het hoofd heeft een bepaalde vorm; de textuur van de snavel is zeer glad, en heeft vrij precieze details en herinnert je enigszins aan de poten, de poten zijn iets rubberachtiger. Het lichaam is groot, zachter, en de textuur is niet zo gedetailleerd. De sleutel tot de hele eend is het oog en waar het is geplaatst. Het is als een klein juweel. Het is zo perfect geplaatst om een juweel te laten zien - precies in het midden van het hoofd, naast deze S-curve met de snavel naar voren stekend, maar met voldoende afstand zodat het oog zeer goed afgescheiden en neergezet is. Als je aan een film werkt, kun je vaak de snavel en de poten en het lichaam en alles krijgen, maar dit oog van de eend is een bepaalde scène, dit juweel, dat als het er is, absoluut prachtig is. Het is gewoon fantastisch."
Dus, je zou jezelf kunnen afvragen, "waar heeft hij het in hemelsnaam over?" Als je David Lynch kent, dan weet je dat zijn werk soms uitdagend kan zijn in zijn surrealistische aard. Het uitleggen van zijn concept van "het oog van de eend" is niet anders, dus draag met me mee terwijl ik de elementen uitsplits!
David Lynch vergelijkt een film in zijn geheel met het lichaam van een eend. Hij drukt uit dat het sleutel tot de eend in zijn oog ligt, zowel de schoonheid ervan als de plaatsing. Hij zegt dat als je naar een eend kijkt, zijn oog in de perfecte plaats is in relatie tot zijn lichaam. Het oog van een eend kan nergens anders op het lichaam voorkomen zonder absurd of verkeerd te lijken; zonder het zou een eend er vreemd uitzien. De locatie van het oog van een eend voelt gewoon correct en voltooit de verschijning van de eend.
Dit denken kan dan worden overgedragen op het lichaam van een film. Er zou één scène moeten zijn, "het oog van de eend" of "de eendenscène," die perfect geplaatst aanvoelt en iets volkomen waar over de film en zijn personages uitdrukt.
Net als een eend kan een film leven zonder zijn oog. Een eendenscène kan niet worden teruggebracht tot een climax of belangrijk verhaalmoment. Een eendenscène hoeft het verhaal niet vooruit te helpen. Een eendenscène is misschien niet eens centraal in het verhaal, maar iets eraan legt, bepaalt of verbindt aspecten van de film.
Het is geen exacte wetenschap om een eendenscène in een film te kunnen herkennen. David Lynch heeft moeite met het onthouden of herkennen van de eendenscène in zijn films! Een eendenscène gaat niet noodzakelijkerwijs over narratieve structuur, maar over gevoel en begrip. Het is een moment waarop alles samenkomt op de juiste plaats en zowel als verbindend weefsel voor de hele film fungeert als een scène die de waarheid van de film vertegenwoordigt. Ik interpreteer een eendenscène als het hart van de film bereiken.
Ik zou een eendenscène definiëren als niet een narratief of structureel aspect, maar als een scène die een unieke en perfecte combinatie van factoren (thema, personages, acties, etc.) bereikt die de film in zijn geheel vertegenwoordigt en verbindt.
Het kan fascinerend zijn om andere filmmakers' benaderingen van het filmmaken te onderzoeken. De volgende keer dat je een David Lynch-film kijkt, kijk dan of je de eendenscène kunt herkennen. Of probeer de eendenscène in je eigen scripts en films te identificeren! Als je merkt dat je het niet kunt doen, maak je dan geen zorgen. Een eendenscène is geen concreet moment, maar meer een gevoel.
Vond je deze blogpost leuk? Delen is lief! We zouden het enorm waarderen als je het deelt op je favoriete sociale platform.
Ik hoop dat het praten over het oog van de eend je heeft geholpen meer na te denken over hoe je scènes aanvoelen en samenkomen voor je publiek. Veel schrijfplezier!