Drie Technieken om Je Personages te Ontwikkelen: Het Gesprek, Interview en Volgen

Feedback. Het is een van de belangrijkste aspecten van het filmproductieproces. Of het nu een script in ontwikkeling is of de director's cut van een speelfilm die in de post-productie zit, feedback is cruciaal in elke stap van het proces. Helaas is het stressvol om te ontvangen, afhankelijk van het soort feedback en van wie.

Een scenarioschrijver kan niet bepalen welk soort feedback hij of zij zal ontvangen. De waarheid is dat het enige wat de meeste mensen willen horen is: "Briljant," "Verander niets," "Dit is een meesterwerk," maar dat gebeurt zelden. Voor de meeste mensen in de industrie is de angst dat je werk wordt afgewezen, gehaat of bekritiseerd een brute realiteit. Hoe meer je schrijft, hoe meer je het zult ervaren en hoe succesvoller je wordt, hoe meer je zult ontvangen van mensen hogerop in de voedselketen.

Ik kan je niet beloven dat de drie technieken waarover ik je ga vertellen negatieve feedback zullen voorkomen, maar hopelijk kunnen deze oefeningen je helpen goed ontwikkelde personages te schrijven en een positieve ontvangst te krijgen.

Een Persoonlijk Verhaal Over Waarom Verhaalfeedback Essentieel is

“De film gaat de verkeerde kant op,” zei de president van het bedrijf tijdens de vergadering de volgende ochtend na een testvertoning in de Arc Light. Ik herinner me dat ik in mijn stoel wilde verdwijnen terwijl hij doorging met de problemen van de nieuwste versie.

“We lopen het risico dat we geen bioscooprelease krijgen,” de doodsteek voor elke speelfilm en, eerlijk gezegd, een carrièremoordenaar als je geen kaskrakers hebt als regisseur.

De testvertoning was geen ramp, maar de scores en reacties waren onder de verwachtingen, wat rode lichten deed knipperen bij de producenten dat er substantiële veranderingen op komst waren.

In de komende weken zouden we de film vertonen aan scenarioschrijvers, die hun ideeën voor een nieuw derde bedrijf zouden voorstellen. Uiteindelijk zouden we er een kiezen, het filmen, bewerken en de bijgewerkte versie testvertonen, deze keer met een positieve reactie en hogere scores.

Testvertoningen, een belangrijk onderdeel van het filmproces, zijn momenten waarop je de film laat zien terwijl deze nog in ontwikkeling is. Sommige producenten waarmee ik heb samengewerkt, beginnen de film al voor een publiek te vertonen na de eerste montage, wanneer deze in zijn ruwe vorm is: zonder visuele effecten, gecomponeerde muziek of gemixte geluiden. Voor de montageteam is het stressvol omdat je iets laat zien dat misschien maar 25 procent van het montageproces heeft doorlopen. Dat is alsof je iemand een script laat lezen waarvan slechts 25 procent is voltooid tot een definitieve versie.

Testvertoningen zijn waar de verwachtingen van filmmakers botsen met de realiteit. De meeste ruwe-montagevertoningen in mijn carrière hebben koude reacties gekregen: het publiek lacht niet om de grappen, begrijpt niet waarom personages op bepaalde punten in het verhaal handelen, of het einde maakt geen indruk.

De meeste filmmakers gedragen zich alsof ze de slimste persoon in de kamer zijn, maar wanneer ze hun werk voor een publiek presenteren, is het bescheiden makend en het publiek heeft meestal gelijk. Vaak ben ik in de lobby na de vertoning waar de regisseur schreeuwt: 'Ze begrepen de film niet', of 'Idioten, allemaal, wie heeft deze mensen gerekruteerd?' Het probleem was nooit het publiek; de film werkte niet.

Je hebt deze feedback nodig om te weten of je film werkt of niet. Het meest positieve aspect van een vertoning is uitzoeken waarom het niet werkt en met oplossingen komen. Dat is wat slimme editors doen.

Schrijvers, denk hoe belangrijk het is om vroege versies van je script te laten zien om feedback te krijgen op je verhaal. Denk aan enkele van de meest constructieve feedback (geen complimenten of bewondering) die je hebt gekregen: wanneer je ontdekt dat je einde niet werkt, of de lezer de motivatie van een personage niet begrijpt (of je realiseert je dat je personage motivatie mist), en de lezer niet alleen het probleem heeft aangegeven, maar ook goede oplossingen heeft aangeboden om je scriptproblemen op te lossen. Hoe belangrijk is het om die feedback op elke versie te krijgen?

Vaak hangt het cijfer van een film af van hoe leuk het publiek het hoofdpersonage vindt. Als het scoort in de 80 tot 90 procent, is er een goede kans dat het publiek het hoofdpersonage een 8 tot 9 op een schaal van 1 tot 10 geeft.

De Conversatietechniek om Personages te Ontwikkelen

Een van de beste manieren om een personage te ontwikkelen (niet noodzakelijk leuke personages) is een schrijfoefening die bekend staat als De Conversatie. Voor de scenarioschrijver betekent dit een leeg blad papier pakken, een Word-document openen of een scenario-app zoals SoCreate Writer openen, en een gesprek voeren met een personage in het script dat je schrijft. Forceer niets; schrijf gewoon een gesprek waar jij, de schrijver, een personage bent, en iemand uit je script een ander personage is. Voer gewoon een gesprek met het personage en kijk waar het heen gaat. Probeer geen scenario, conflict of verhaal in het gesprek te stoppen. Dit is een “leer elkaar kennen” dialoog tussen de schrijver en het personage.

Laat het gesprek zo lang doorgaan als je wilt. Maak je geen zorgen over de lengte: het gesprek kan één pagina, twintig pagina's of 100 pagina's zijn. Schrijf gewoon totdat je het gevoel hebt dat het zijn loop heeft gehad.

Als je het gevoel hebt dat je een scenario hebt uitgeput, sluit je ogen, wacht op een beeld dat in je opkomt gebaseerd op een interesse die jij en het personage hebben, en begin je het personage te volgen.

Een van de beste manieren om een personage te ontwikkelen (niet noodzakelijk leuke personages) is een schrijfoefening die bekend staat als De Conversatie. Voor de scenarioschrijver betekent dit een leeg blad papier pakken, een Word-document openen of een scenario-app zoals SoCreate Writer openen, en een gesprek voeren met een personage in het script dat je schrijft. Forceer niets; schrijf gewoon een gesprek waar jij, de schrijver, een personage bent, en iemand uit je script een ander personage is. Voer gewoon een gesprek met het personage en kijk waar het heen gaat. Probeer geen scenario, conflict of verhaal in het gesprek te stoppen. Dit is een “leer elkaar kennen” dialoog tussen de schrijver en het personage.

Laat het gesprek zo lang doorgaan als je wilt. Maak je geen zorgen over de lengte: het gesprek kan een pagina, twintig pagina's of 100 pagina's zijn. Schrijf gewoon tot je het gevoel hebt dat het is afgerond.

Als je het gevoel hebt dat je een scenario hebt uitgeput, sluit je ogen, wacht tot een beeld in je opkomt op basis van een interesse die jij en het personage delen, en begin je personage te volgen.

Hoe een gesprek met je personage te beginnen

Bekijk deze oefening als een eerste date. Denk aan wanneer je iemand voor het eerst ontmoet, dan wil je luchtige onderwerpen bespreken zoals favoriete restaurants, eten en reizen. Geen politiek of religie, die onderwerpen komen later wel.

Hoe diepere gesprekken met je personage te voeren

Als je deze oefening meerdere keren hebt gedaan met je personage, kan het gesprek een dieper niveau bereiken. Dit is het moment waarop je het gesprek een gevoel van verkenning kunt laten hebben. Stel jezelf open en wees bereid over alles te praten. Geen enkel onderwerp is taboe of verboden.

De eerste paar keren dat je deze oefening probeert, dwing jezelf niet dieper te gaan als je je er niet prettig bij voelt. Na verloop van tijd, als je meer vertrouwd raakt met deze gesprekken, ga dan verder en praat over hun angsten, mislukkingen en duistere geheimen uit het verleden die niemand kent. Neem een sprong en duik in hun verleden, psyche en emoties. Wees niet bang voor de kwaliteit van je gesprek of je schrijven. Er is geen goed antwoord op deze oefening. Laat jezelf gaan en schrijf vanuit je comfortzone.

Wanneer je voldoende ervaring hebt met deze oefening, schrijf dan het gesprek op papier dat je met niemand in het echte leven zou kunnen hebben. Dan kun je beginnen onthullend te worden, maar alleen wanneer je je voldoende ervaren voelt. Forceer niets tot dan.

Probeer deze oefening elke dag 45-60 minuten te doen, totdat je je comfortabel voelt met het schrijven van gesprekken met je personages. Gebruik deze gesprekstechniek dan om je personages te ontwikkelen. Dit is een geweldige oefening om je schrijversdag mee te beginnen. Het is iets wat je kunt doen wanneer je voor het eerst een idee voor een personage bedenkt en je in de voorbereidende fases bent van het uitzoeken wie ze zijn.

Hoe je je personages kunt interviewen

De volgende stap in karakterontwikkeling na de Het Gesprek techniek is Het Interview. Dit is waar je begint het personage vragen te stellen en zij deze beantwoorden. Zie dit proces als het maken van een schets, maar in plaats van een plot, schets je een personage. Het is een van de beste manieren om je personage te ontwikkelen en ze echt te laten aanvoelen. Het geeft je ook de kans om in hun stem te schrijven.

Voordat je je personage interviewt:

Laat je personage deze vragen intuïtief beantwoorden. Probeer geen vooropgezette ideeën te hebben over wat je wilt schrijven. Onthoud dat er geen goed antwoord is op deze vragen.

Net als bij de Het Gesprek techniek, hoeven de vragen en antwoorden niet hoogdrempelig of gek te zijn. Leg geen situaties, conflicten of verhalen op tijdens het interview.

Begin met basisvragen. Houd het interview eenvoudig. Bekijk het als een kleine dans. Maak van het interview een gesprek, geen ondervraging.

Dit is een schrijftechniek waarbij je de onhandigheid ervan moet omarmen. Maak je geen zorgen als je de vragen of antwoorden tijdens het interview niet leuk vindt. Laat jezelf gewoon gaan en kijk waar de antwoorden je personage brengen.

Vragen die je kunt stellen tijdens een interview:

Naarmate je meer ervaring krijgt met deze techniek, kun je diepere vragen gaan stellen:

Deze lijst met vragen kan eeuwig doorgaan, dus ik zal er meer aan het einde van deze blog plaatsen.

Hoe personages te volgen om ze te ontwikkelen

In tegenstelling tot The Conversation en The Interview , waarbij de schrijver in interactie treedt met het personage om het te ontwikkelen, wordt deze techniek The Follow Around Technique genoemd, of zoals ik het graag noem, The Brian DePalma Technique.

Voor degenen die bekend zijn met het werk van Brian DePalma, al zijn films hebben lange Steadicam-opnamen die enkele minuten onafgebroken doorgaan. Er zijn een paar beroemde, waaronder de opening van "Bonfire of the Vanities" of de achtervolging in Grand Central Station in "Carlito's Way".

Hier zijn die geweldige shots:

Deze Steadicam-opnamen zouden één lange, continue opname zijn die een personage volgt op trappen, in liften, door gangen, door deuropeningen, met roltrappen en zo verder. Meestal gebruikte DePalma deze opnamen om spanning op te bouwen. Als schrijver kun je dat doen, maar deze techniek geeft je de kans om hun gedrag te zien en een gevoel voor hen te krijgen.

Follow Around Oefening

Neem een blanco stuk papier, een leeg document in je Word-doc of een nieuw document in je scenariosoftware zoals SoCreate Writer en sluit je ogen. Wat is het eerste beeld dat in je opkomt, gebaseerd op een interesse die jij en je personage delen?

Begin te schrijven op basis van het beeld en volg dat personage. Hoe je je tekst schrijft tijdens een follow around maakt niet uit. Je kunt proza schrijven, dialoog als dat aan de orde komt, of het kan in scenarioformaat zijn. Schrijf in het formaat waar je je het meest comfortabel bij voelt en je kunt tijdens deze oefening naar een andere stijl overschakelen. Als je een personage volgt door een wapenwinkel en ze beginnen te praten met de medewerker achter de toonbank, begin dan in dialoogvorm te schrijven. Als ze helemaal niet praten, schrijf dan in proza- of scenarioformaat. Het maakt niet uit. Blijf gewoon typen en blijf je personage volgen.

Je kunt ze in verschillende situaties volgen, op verschillende locaties, interacties hebben met verschillende personages, in verschillende fasen van hun leven, waar en wanneer je interesses jou en het personage ook brengen.

Conclusie

Net als The Conversation en The Interview , leg bij de follow around geen situaties, conflicten of verhalen op. Laat het gedrag van het personage organisch zijn in alledaagse situaties. Je kijkt alleen en krijgt een gevoel voor hun innerlijke leven en emotionele diepte.

Als je een personage opnieuw moet schrijven, kan deze techniek je helpen die veranderingen te ontwikkelen.

Al deze drie oefeningen zijn ontworpen om je een beter gevoel te geven voor je personages, ongeacht in welke fase je script zich bevindt. Je kunt je personage nooit te goed kennen, maar je film kan lijden als je ze niet goed genoeg kent.

Ik kan niet beloven dat het doen van deze oefeningen zal resulteren in volledig uitgewerkte personages op het niveau van Travis Bickle, Hamlet of Holden Caulfield, maar het zal je helpen je acteurs de kans te geven om met sterk materiaal te werken.

Hopelijk leidt dit materiaal tot goede verhalen en hoge scores bij de testvertoningen!

Voel je vrij om opmerkingen en suggesties achter te laten over deze schrijfoefeningen. We horen graag je input.

Hier zijn meer interviewvragen die je je personages kunt stellen

Vragen over fysieke kenmerken:

Vragen over persoonlijkheid:

Vragen over relaties:

Vragen over geschiedenis:

Vragen over waarden en verlangens:

Vragen over conflict:

Vragen over levensstijl en gewoonten:

Vragen over interesses:

Vragen over emoties en spiritualiteit: