Hoe een dakloze PA filmmaker Noel Braham inspireerde om scenario's te schrijven die er toe doen

“Ik had een productieassistent die pro-bono hielp … onvermoeibaar doorwerken zonder klachten. De man was geweldig om mee te werken. "

'Hij zei dat je me gewoon bij het treinstation moet afzetten, en ik zei nee, ik breng je naar huis.'

"En ik barstte in tranen uit omdat ik hier ben, zo dicht bij een hele gemeenschap woon... waar ik niet eens veel aandacht aan besteedde", zei Braham. "En het is letterlijk één straat verwijderd van mijn oude appartementencomplex."

“Veel van de stereotypen die we mensen in de daklozengemeenschap opleggen, heb ik ook aan hem toegeschreven. Hij was altijd goed gekleed. De man dacht niet dat hij gek was. En het was gewoon zijn energie, dat hij zo onbaatzuchtig was en zijn tijd aan het project besteedde, en niet om geld vroeg, maar gewoon wilde helpen het zo goed als hij kon op te bouwen."

“Omdat ik in het centrum van LA woonde, wilde ik iets vinden dat verbonden was met mijn gemeenschap, iets dat ik terug kon brengen naar de mensen om me heen. Want hoe zit het met jou als verhalenverteller? We proberen mensen te helpen iets te begrijpen... we proberen te inspireren. Wij proberen te inspireren. "

“Ik heb veel van mijn successen en mislukkingen kunnen halen uit de drie korte films die ik tot nu toe heb gemaakt en ik pas dat nu toe op dit project en het zal iets zijn dat het publiek zal begrijpen. . Geniet ervan, dit wordt interessant. Dit wordt dope. En het komt binnenkort!”

“Ik denk dat [scenarioschrijvers] het proces te ingewikkeld maken. Als je een verhaal hebt dat je wilt vertellen en je bent er gepassioneerd over, dan is het belangrijk om te vertrouwen waar je wilt dat het verhaal naartoe gaat. Denk vervolgens na over de structuur, de karakterontwikkeling en de dingen die je daarmee wilt zeggen. Breng het van daaruit naar iemand die misschien meer ervaring heeft dan jij, van wie je weet dat hij een betere schrijver is.

"Blijven gaan. Dit proces is niet eenvoudig, anders zou iedereen het doen. En degenen die het doen, en het op een uitstekend niveau doen, faalden en faalden en faalden en faalden en faalden. Het is dus prima om te falen in het proces van scenarioschrijver. En het is geen probleem als je één verhaal in gedachten had, en dat niet zo goed werd ontvangen als je wilde. Uiteindelijk komt het succes doordat je nooit stopt en doorzet, ondanks de wegversperringen, de uitdagingen en de bergen. En weet dat al het goede nooit gemakkelijk komt. Wat je ook doet, blijf vechten, blijf schrijven, blijf je verhaal vertellen en verander de wereld dag voor dag."

"Normaal gesproken wil ik, als ik aan mijn eerste versie begin, alles op de pagina krijgen."

“Ik schets eigenlijk geen schets van mijn eerste versie. Ik schrijf wat mij inspireert, de nuances van wat er met het personage gebeurt, de subtekst van de sfeer, en van daaruit begin ik te schetsen terwijl ik aan de tweede versie begin. Ik creëer meer van mijn beats en denk na over de beste manier om het te zeggen, het interessant en inspirerend te maken.

“Tegen de tijd dat ik aan mijn derde concept begin, stuur ik het naar andere mensen om mij feedback te geven. Ik ga naar mensen waarvan ik weet dat ze brutaal eerlijk zullen zijn. Er is niets moeilijker dan wanneer je je werk laat zien voor een volle zaal en je alleen maar over het script kauwt en zegt: 'Ik had dit moeten doen.'

“De laatste herschrijving vindt plaats in het postproductieproces. Je hebt een idee van wat je wilt. En wat voor veranderingen ga je dan doormaken tijdens het opnameproces? En dan ga je het bewerkingsproces in dat verandert. En dan kom je uiteindelijk bij het eindproduct.”