Met één klik
Exporteer een perfect opgemaakt traditioneel script.
We wilden weten: hoe past een showrunner een boek aan voor een tv-serie? Dus gingen we in gesprek met showrunner Soo Hugh, die momenteel volop in de schijnwerpers staat met succesvolle projecten zoals "The Terror," "The Whispers," en meest recentelijk de Apple TV+ serie, "Pachinko."
Al deze drie series zijn boekverfilmingen en, volgens critici, zijn ze allemaal uitzonderlijk goed geschreven aanpassingen.
De vier fundamentele dingen die je moet doen om een boek om te zetten naar een tv-serie zijn:
Bepaal de essentie van het verhaal
Breek de verhaalstructuur open
Kies je vertellers
Laat de roman je inspiratie zijn, niet je regelboek
Exporteer een perfect opgemaakt traditioneel script.
Gelukkig voor jou deelde Soo meer diepgaande informatie over haar boekverfilmingsgeheimen met ons in een recent interview. Als je een boek hebt gevonden waar je niet over opgehouden kunt nadenken en denkt dat het een geweldige tv-serie zou worden, lees dan verder.
Want hieronder leer je hoe je een boek aanpast aan een tv-serie in vier belangrijke stappen.
"Ik denk dat elk boek anders is in hoe je het moet benaderen," begon Soo.
Soo's werk heeft zich de afgelopen jaren verspreid over drie verschillende televisieshows, die allemaal verschillende paden naar het scherm hadden. Ze adviseert schrijvers om goed naar de inhoud van het verhaal te kijken en te bepalen of het verhaal visueel verteld kan worden voordat ze verder gaan.
Het is een factor waar ze diep over moest nadenken voordat ze aan "The Terror" begon.
"Het boek is geweldig, maar het had zoveel verschillende tonen dat het moeilijk zou zijn om het trouw te vertalen," zei ze.
Maar dat betekende niet noodzakelijk dat het werk niet gedaan kon worden.
"Toen we rechtstreeks naar de serie gingen en naar het schrijverskamertje gingen, hadden we veel discussies over hoe dat boek aan te passen, omdat het boek in niet-chronologische volgorde wordt verteld. Het mixt zoveel verschillende genres. Dus de uitdaging van "The Terror" was, wat is het? Want als je een platte aanpassing van dat boek zou maken, zou het een 20, 30-uur durende aanpassing worden. Maar ook denk ik over hoe het op een filmische manier weer te geven."
Dus hoe ga je van woorden op een pagina naar mensen op het scherm? Volgens Soo zijn er vier belangrijke stappen te nemen, gebaseerd op haar meest recente boekadaptatie voor televisie, "Pachinko":
"Dus, zodra je hebt bepaald wat de toon van de show is en wat de kaders van de show zijn, welk deel van het boek vind je dat je moet beschermen om de essentie ervan te behouden?"
Begin met het vaststellen van de toon van het verhaal dat je wilt vertellen en besef dat dit mogelijk niet dezelfde toon is als die van het boek dat je aan het aanpassen bent. Sommige boeken hebben veel verschillende tonen, wat een publiek dat naar een tv-show kijkt kan verwarren.
Toon kan bijvoorbeeld angst, speelsheid, verwachting, warmte, of luchtigheid omvatten.
Kaders geven de schrijvers ondertussen een raamwerk en grenzen om binnen te werken. Wat zullen de personages nooit doen? Wat voor soort dialoog zal je nooit in deze show vinden? Dit maakt het gemakkelijker om belangrijke schrijfbeslissingen te nemen.
Bepaal tenslotte de essentie van je show. Welk cruciaal element valt op in het boek dat je niet wilt verliezen in de televisieserie? Is het een groot idee, een emotie, een wereld, of iets anders? Zorg ervoor dat je vertelstijl op deze essentie is gericht.
"Toen ik voor het eerst "Pachinko" las, was het zo'n geweldig boek. Hoewel ik het in het vliegtuig las en het niet kon neerleggen, dacht ik niet dat ik het meteen kon doen. En hoewel ik van het boek hield, was mijn enige aarzeling over of ik de adaptatie kon zien iets over de structuur van het boek, die voor mij niet dwingend genoeg voelde voor een directe vertaling, en dat komt omdat het chronologisch is verteld. En ik was bezorgd dat het – omdat het over een periode gaat en 100 jaar beslaat – zou overkomen als een Koreaanse meesterwerk theater-achtige productie. En ik hou van meesterwerk theater; ik ben gewoon niet de persoon om die producties te doen.
Dus, ik zat er in het begin wat mee te spelen en sprak met mijn agent. En op een gegeven moment realiseerde ik me dat het voor mij echt interessante aan het boek de manier is waarop het offer van de ene generatie zich uitbetaalt of de volgende generatie vervloekt. Ik ben echt geïnteresseerd in de gesprekken tussen de ene generatie en de andere. En als ik dat boek chronologisch vertelde, kom ik pas bij de stelling van het boek in seizoen vier, aan het einde van de serie. En ik voelde echt dat het het boek en het potentieel van die adaptatie beroofde om behoorlijk geweldig te zijn."
De manier waarop een roman zich ontvouwt, is niet noodzakelijk de meest boeiende manier om het verhaal te vertellen, maar het is logisch voor het medium. Op dezelfde manier moet een tv-show kijkers van week tot week, aflevering na aflevering boeien.
Stel dat je een televisieserie in dezelfde volgorde als een boek zou schrijven. In dat geval zou je eindigen met zeer weinig cliffhangers, veel onbeantwoorde vragen en personages die uit het niets lijken te verschijnen met weinig tot geen connectie met de personages die de kijkers al hebben ontmoet.
Overweeg het verhaal als geheel in plaats van per hoofdstuk om dit te voorkomen.
Wat is de essentie die je in elke aflevering wilt overbrengen? Hoe kun je essentiële scènes herordenen zodat het publiek alle informatie heeft om de volgorde van gebeurtenissen te begrijpen? Wie moet het publiek vroeg in het verhaal ontmoeten om later in afleveringen logisch te zijn?
Het doorgronden van de volgorde van het verhaal is een van de belangrijkste stappen die je zult nemen bij het aanpassen van een boek tot een tv-show. Houd er rekening mee dat het kan betekenen dat je hele secties uit het boek moet verwijderen om de filmische versie boeiender te maken.
"Zodra ik de structuur van de show doorhad, voelde het ineens als een explosie van ideeën, en het was echt opwindend om in al dat onderzoek te duiken. Ten eerste is zoveel van het verhaal onbekend, niet alleen voor mij maar voor de wereld, en echt in het onderzoek duiken was heel bevredigend."
"Dus besloot ik om het niet chronologisch zoals het boek te vertellen. We wisselen het verhaal van één personage – Sunja, onze hoofdpersoon – chronologisch af, en dat wordt afgewisseld met het verhaal van haar kleinzoon in onze zogenaamde tegenwoordige tijd, namelijk 1989. De vier seizoenen van onze show zijn een conversatie tussen het volwassen worden van zijn grootmoeder en de opkomst en ondergang van onze eigen Solomon."
Bij het aanpassen van een boek tot een tv-script, zal niet elk personage de uiteindelijke versie halen. Sommige personages kunnen zelfs samensmelten tot één personage dat meerdere doelen in het verhaal bereikt.
Visueel vertellen is het beste als het eenvoudig is, wat nog belangrijker is op televisie. Kijkers willen weten naar wie ze gaan kijken voor de rest van het seizoen, en om dat te doen moet je soms de lijst van personages waarmee ze kennis moeten maken, vereenvoudigen. Anders eindig je met een pilot met veel personages en maar weinig plot.
Bovendien ben je niet verplicht om het tv-script te schrijven vanuit hetzelfde perspectief als het boek of de roman. Een andere verteller kiezen opent het boek voor nieuwe ideeën en wellicht een krachtigere boodschap.
"Het is een lange manier om te zeggen dat ik denk dat elk boek een ander proces zal hebben. Maar het gemeenschappelijke voor alle aanpassingen, voor mij tenminste, en het is waar voor veel mensen met wie ik spreek, is dat het boek de inspiratie moet zijn, maar het kan niet de handleiding zijn... Ik denk echt dat je de rug van het boek moet kraken. En wat ik daarmee bedoel is dat je op een gegeven moment de oorspronkelijke bron moet loslaten en ervoor zorgen dat je het verhaal een leven geeft dat verfilmbaar is, toch? Het filmische medium is zo anders."
Je kunt veel inspiratie halen uit een boek, waaronder zijn personages, verhaallijnen en relaties, belangrijke scènes en momenten, en zelfs een geweldig einde. Maar onthoud dat tv-shows als miniatuurfilms zijn; elke aflevering heeft zijn eigen plot nodig, met een cliffhanger aan het einde die je doet terugkomen de volgende week.
Een boek doet die taak niet automatisch.
Gebruik het boek als inspiratie voor je verhaal, maar nooit als de complete outline voor je tv-show.
Het aanpassen van een boek tot een tv-show kan een nog grotere uitdaging zijn dan een aanpassing voor een film; tv-shows volgen geen traditioneel drie-aktenstructuur, en je hebt nog minder tijd om je punt te maken. Echter, wanneer gebruikt als inspiratie, kunnen schrijvers de magie vinden in een boek dat naar het televisiemedium is vertaald door de essentie, belangrijke personages en perspectief door het tv-seizoen heen te laten schijnen.
Beschouw een geweldig boek als je inspiratie, en laat het op de achtergrond aanwezig zijn terwijl je een nieuwe, visuele manier bepaalt om het verhaal te vertellen.