Met één klik
Exporteer een perfect opgemaakt traditioneel script.
Elke schrijver kan je vertellen dat traditioneel scenarioschrijven een unieke vorm van schrijven is. Met zijn eigen regels, structuur, standaardformaat en verwachtingen kan het in het begin lastig zijn om scenarioschrijven onder de knie te krijgen. Een kenmerk dat uniek is voor scenarioschrijven zijn scènekoppen, ook wel slug lines genoemd. Ze kondigen de setting van een scène aan. Hebben scènekoppen nog andere toepassingen? Kan een slug line worden gebruikt voor andere beschrijvingen dan de standaard DAG en NACHT? Blijf lezen om alles te weten te komen over slug lines!
Exporteer een perfect opgemaakt traditioneel script.
Een scènekop is een korte tekstregel in een scenario die een nieuwe setting in een scène introduceert. Het bevat drie verschillende delen binnen de hoofdkop, waaronder of de locatie binnen of buiten is, waar de scène zich afspeelt en het tijdstip van de dag. Dit dient een aantal doelen: 1) om de lezer te helpen de scène te visualiseren en 2) om iemand die een spec-script leest een beter idee te geven van het budget op basis van het tijdstip van de dag en de locatie van elke scène. Het is bijvoorbeeld veel duurder om 's nachts te filmen.
Zo formatteer je scènetitels of slagzinnen in een film- of televisiescript.
Slug lines zijn allemaal hoofdletters en het beste als ze kort zijn. Ze werken meestal op een van de twee manieren, als een hoofdkop of als een subkop.
Een hoofdkop is de overheersende taak van de slug line. Dit type kop start de scène en waarschuwt de lezer of het binnen (INT.) of buiten (EXT.) is, de primaire locatie en het tijdstip van de dag. Wees rechttoe rechtaan in uw etikettering van de locatie, geef geen onnodige details. Wat betreft het tijdstip van de dag, kunt u zo specifiek zijn als relevant is voor het verhaal, dus voel u vrij om dag, nacht, dageraad, schemering, ochtend, middag, etc. te gebruiken.
Zodra de hoofdkop is vastgesteld, kan een schrijver een subkop of secundaire scènekop gebruiken om de lezer te attenderen op specifieke details met de hoofdscènekop zonder een aparte scène te maken. Deze secundaire kop kan een locatiewijziging binnen een grotere enkele locatie aangeven.
Vaak zie je dat er ondertitels worden gebruikt wanneer personages naar een andere kamer in een huis verhuizen. Een voorbeeld hiervan zou zijn: Je ziet vaak subkoppen gebruikt worden wanneer personages naar een andere kamer in een huis verhuizen. Een voorbeeld hiervan zou zijn:
Carl zoekt in zijn rommelige kamer naar iets. Hij graaft onder een stapel kleren. Hij pakt een lege koffiemok, als overwinnaar.
Carl haast zich naar de keuken, mok in de hand, en gaat linea recta naar het koffiezetapparaat. Zodra hij het aanzet, valt de stroom uit. Carl slaakt een gil en stampt naar de kelderdeur.
Een subkop kan ook het verstrijken van de tijd vanaf de vorige scène weergeven als de hoofdlocatie hetzelfde blijft. Zoals hier te zien is:
Carl zoekt in zijn rommelige kamer naar iets. Hij graaft onder een stapel kleren. Hij pakt een lege koffiemok, als overwinnaar.
Carl haast zich naar de keuken, mok in de hand, en gaat linea recta naar het koffiezetapparaat. Zodra hij het aanzet, valt de stroom uit. Carl slaakt een gil en stampt naar de kelderdeur.
Een onverzorgde Carl komt terug naar de keuken. Hij ziet eruit alsof hij een soort gevecht heeft meegemaakt. Hij loopt naar het koffiezetapparaat en drukt op de knop. Het begint te zetten. Zijn schouders zakken van opluchting.
Subkoppen kunnen zelfs een type shot signaleren of de aandacht vestigen op een specifiek personage binnen een master scene. Bijvoorbeeld:
Carl zoekt in zijn rommelige kamer naar iets. Hij graaft onder een stapel kleren. Hij pakt een lege koffiemok, als overwinnaar.
Carl haast zich naar de keuken, mok in de hand, en gaat linea recta naar het koffiezetapparaat. Zodra hij het aanzet, valt de stroom uit. Carl slaakt een gil en stampt naar de kelderdeur.
Een onverzorgde Carl keert terug naar de keuken. Hij ziet eruit alsof hij een soort gevecht heeft gehad. Hij loopt naar het koffiezetapparaat en drukt op de knop. Het begint te zetten. Zijn schouders zakken van opluchting.
Net als het apparaat koffie in zijn mok gorgelt - BANG!
Een grote golden retriever rent naar binnen en gooit een keukenstoel omver. Geschrokken slaat Carl met zijn armen en benen, waardoor de mok op de grond valt.
Zijn ogen worden wijd van angst. Hij schreeuwt een stille slow-motion NEE.
Let op: ongeacht wat de subkop doet, moeten ze allemaal dezelfde opmaak krijgen, geschreven op een eigen regel en volledig in hoofdletters.
Mijn voorbeeld was niet bepaald kunstzinnig, dus om hoofdkoppen en subkoppen in actie te zien, bekijk het pilotscript voor NBC's Hannibal. De eerste paar pagina's staan vol met voorbeelden van subkoppen met de juiste traditionele scriptopmaak.
Nu weet je alles over sluglines! Van hoofdkoppen tot subkoppen, ze zijn vooral handig om de lezer direct te informeren over belangrijke informatie. Als dit nieuw voor je is, probeer dan eens verschillende subkoppen! Veel schrijfplezier!